tanıdık bi duygu arar durursun, tüm yabancı ortamlarda.. aslında hersey aynıdır sadece eski tanıdık kıpırtıya geri donmek seni buyuk bi guven yumagının içine sokar her gecen saniyede, kollar, korur, huzurla doldurur...
ama yeniden karşılaştığında korkarsın.. yine aynı acıyla yaşamak zorunda kalabilirsin belki diye.. belli mi olur belki değişmiştir, belki de aynı korkuyu yaşatman için gerçekten bir nedenin vardır..
Aynı hatayı yapmamak için kelebeklerine hakim olmaya çalışırsın.. ama uçar giderler zaptedemezsin.. zamana ve kanatlara karşı koyamazsın..
inanana kadar kırdım kanatlarımı oturdum annemin değişiyle.. gerçek inanç yaklaştığında haber verecektir zaten.. biliyorum..
En azından bir çırpış sesi, ya da huzurlu bi dalga kaplayacak içimi eminim.. Sevmiyorum korkusunu ama kokusu hoşuma gidiyor..
Zaten kokuyla gidermişsin anılara... gerçeğe... yaşamaya... ve aşka...
